Vroeger stuurde ik wekelijks
brieven en kaartjes
naar vriendinnen,
volgeschreven met
zin en onzin.
Zelf ontving ik
van die vriendinnen
ook weer stapels post.
Op zolder
heb ik
in oude schoenendozen
deze dierbare schatten
bewaard.
Nu ontvang ik zelden
een kaart
en nooit meer
een handgeschreven brief.
Wat is dat toch
jammer!
Sinds kort stuur
ik weer kaartjes
naar mensen
van wie ik weet
dat ze het ook
leuk vinden.
Van Ingrid van
kreeg ik onlangs een
kaartje uit Hawaii,
voor Tante Tetta,
met Viele Grusse + Kusse
von Jupp und Gertrud.
En zaterdag vond ik
op de rommelmarkt in Makkinga
een kaartje uit 1918
met romantische tekst
en 'Mille baisers'.
Zo'n kaartje wil ik
ook graag
op mijn deurmat!
