NOT in Utrecht

Gisteren hebben we de Nationale onderwijstentoonstelling (NOT) in Utrecht bezocht. Meer dan 500 vertegenwoordigers uit het po, vo en mbo hadden daar hun stand ingericht om hun 'koopwaar' aan te bieden.
Ik heb in het verleden deze vakbeurs een aantal malen bezocht en wat me nu opviel, is dat alles zo ongelooflijk elektronisch wordt. Het zal ongetwijfeld z'n waarde hebben, maar ik hoop dat het niet ten koste van de kwaliteit van het onderwijs gaat.
Misschien word ik wel een ouwe trut die met nostalgische gevoelens heimwee krijgt naar het oude, houten schoolbord met het stoffige krijt en de oude schooltas met studieboeken.



Na de beurs zijn we nog even het centrum van Utrecht in gegaan en hebben we lekker langs de Oude gracht geslenterd, winkel-in-winkel-uit. Ik heb nog wat leuke brocante op de kop kunnen tikken, zoals prachtige witte, porseleinen melkkannen van Petrus Regout en Annagroene karafjes. Gezellige stad, Utrecht.



Na een terugreis van 4 uur (met dank aan de Nederlandse Spoorwegen, hoe krijgen jullie het toch voor elkaar) waren we weer terug in rustig Groningen.

SALE, REBAJAS, TOTALE LEEGVERKOOP

... en dat elke vrijdagmiddag vanaf 13.00 uur bij Tante Brocante.
Komt allen!! Sla je slag. Nu of nooit.
En haast je, want op is op.

Homework

Vandaag werk ik thuis. Ik ben bezig met een herschrijfklus voor Noordhoff, maar ik laat me regelmatig afleiden. Even mail checken, even een fotootje maken, even iets op Marktplaats zetten, even dit, even dat.
Als ik dit berichtje heb geplaatst, ga ik echt heel hard aan het werk....denk ik.

Bye bye fair

Tijdens ons etentje in Leeuwarden bij Doozo hebben vriendin L. en ik besloten om nooit meer een zomerfair te organiseren. Vier jaren achtereen hebben we een fair bij haar in de tuin gehad. Al die 4 jaren hebben we het met heel veel plezier gedaan, maar nu is het klaar. We zijn beiden met andere dingen bezig. L. bereidt haar verhuizing naar Afrika voor en ik ben bezig om als freelancer mijn brood te verdienen.
De fair gaat niet door, maar we hebben natuurlijk wel andere plannetjes bedacht. Straks, als L. in Afrika zit, dan gaan we....
Wordt vervolgd, maar het duurt nog wel even.

Wie schrijft die blijft!

Sinds 1992 houd ik me bezig met het schrijven van boeken en artikelen. Het eerste boek dat ik samen met vriendin H. schreef, was naar aanleiding van de geboorte van mijn oudste dochter. Nooit eerder had ik een boek geschreven, maar het gebrek aan informatie over de keizersnede dwong mij er bijna toe om zelf te gaan schrijven. Vriendin H. had er ook oren naar en zo begon het.



Na een paar jaar kon ik samen met vriendin J. bij dezelfde uitgeverij meer boeken op het gebied van zwangerschap en bevalling schrijven. Ook dat geschiedde. Samen schreven we vier boeken, met heel veel plezier. Elke keer weer startten we veel te laat, zaten we avonden, zelfs nachten achtereen achter de computer om de deadline niet te overschrijden. En we haalden het altijd. We kwamen er zelfs mee op tv, bij RTL 4 en Myrna Goossens, helemaal opgetut en supernerveus.
Ik heb er goede herinneringen aan en mis het zelfs wel een beetje, want sinds 2007 hebben we niet meer samen geschreven.
Ons laatste boek gaat over het vrouwenlijf en is, al zeg ik het zelf, een handig naslagwerk vol informatie en met mooie foto's en tekeningen. De foto's zijn hoofdzakelijk van mensen die ons dierbaar zijn, dochters en vrienden, zelfs leerlingen lieten zich voor dit boek op de gevoelige plaat vastleggen.



De laatste jaren heb ik voor het tijdschrift Noorderland een aantal bijlagen gemaakt, zoals de brocante-, watersport- en workshopbijlage.
Vooral aan de eerste bijlage over brocante in de drie noordelijke provincies heb ik samen met manlief veel plezier beleefd. Van de meer dan 100 brocantewinkeltjes die vermeld staan, hebben wij zeker 75 bezocht. Wat een feest en wat een variatie. Na elke tocht kwamen we thuis met allerlei brocanteschatten. We hebben er zelfs een complete keuken aan overgehouden na een bezoek aan De Koffer in Exloo (Drenthe)



En nu ben ik nog wel met taal bezig, maar op een andere manier. Ik geef Nederlands bij Context Talen en de Volksuniversiteit, corrigeer het tijdschrift Computers op school en herschrijf de digitale methode Connect van Noordhoff Uitgevers. Prachtig werk, maar toch mis ik het schrijven van een eigen boek of artikel.
Ondertussen heb ik al wel weer wat plannetjes en ik denk dat er in de toekomst wel weer iets van eigen hand verschijnt.

Sushi in Ljouwert

Ljouwert... Leeuwarden dus. Ik weet nooit zo goed wat ik van de Friese hoofdstad vind. Soms verbaas ik me over een aantal, leuke en trendy winkeltjes en restaurantjes en op andere momenten vind ik het gewoon een saaie provinciestad.
Gisteren was ik er met mijn vriendin L. Zij werkt hier en eens in de zoveel tijd gaan we samen uit eten. Normaal gesproken doen we dat in Groningen en gaan we elke keer naar een ander restaurant. We hebben nu al zeker 30 verschillende gehad en zijn bij lange na nog niet klaar met onze restauranttoer.
Voor de variatie besloten we Leeuwarden maar eens aan te doen. Dit keer werd het Doozo, Sushi & stappen in hartje Leeuwarden. Ook dit restaurant heeft ooit meegedaan aan 'Mijn tent is top' met Herman den Blijker, net als De Pastinaeck in Amersfoort.
Het was heerlijk, een echte aanrader. Wij hebben ons laten verrassen en een sushi- en vegetarisch menu laten aanrukken, 3 gangen compleet met lekkernijen.
Leeuwarden is toch zo gek nog niet.

De Gans

Net terug van een hapje eten in De Gans in Groningen. Lekker rustig eetcafe in de Korrewegwijk. Eens even niet in de drukte van de binnenstad. Gezellig bijkletsen met mijn kinderen, terwijl manlief naar Mark R. in het Gasuniegebouw luistert. Ik weet wel wat ik leuker en lekkerder vind....

Kinderen van de zon

Vanavond gaan we naar de voorstelling 'Kinderen van de zon' van Toneelgroep Amsterdam.
Ik ben heel benieuwd, want de recensies lopen nogal uiteen, van afschuwelijk tot fantastisch.
Wordt vervolgd.....

Stockholm, here we come!!!

We hebben net een reisje naar Stockholm geboekt en ik ben overenthousiast. Nu nog even een hotel of een bed and breakfastadresje regelen. Wie heeft een tip voor ons?
We gaan in de meivakantie.

Home is where the heart is, toch??

Ik ga graag weg, een weekendje of uitgebreid op vakantie. Lekker eruit en even ergens in een totaal andere omgeving rondkijken en sfeer proeven.
Maar van weggaan vind ik thuis komen het heerlijkst. In mijn eigen huis tussen mijn eigen spulletjes, lekker smuk.



In mijn huis staan enkele dingen waar ik bijzonder aan gehecht ben. Omdat ik ze mooi vind, omdat ik het gekregen heb of omdat er een ander verhaal achterzit.
Bijvoorbeeld onze laatste aanwinst. In de Kloosterstraat in Antwerpen gevonden, een staande Poulsen-lamp. Het kostte een paar centen, maar dan heb je ook wat. Ik vind het een prachtige lamp en geniet er nog elke dag van. Ik ben alleen even vergeten hoe die zaak heet, waar wij de lamp gekocht hebben. In februari maar even weer kijken, want ze hebben meer mooie lampen en kasten daar te koop.



Een andere schat is het grote, protserige schilderij van seringen dat boven de bank hangt. De lijst is alleen al een beauty. En het grappige is dat ik dit schilderij voor slechts 16 euro op de kop heb getikt. 16 euro! Ongelooflijk. Dit schilderij gaat nooit meer weg en blijft in de familie. Ik heb wel een dochter die het later in haar huis wil hebben.



En als laatste een Moederdag-cadeau; een schilderij met poes, een van mijn favoriete dieren, gekregen van manlief en geschilderd door zijn eerste vrouw. Ik kreeg het dus op een Moederdag, vlak nadat onze lieve poes Dodo was overleden. Ook dit schilderij blijft in de familie.

Pulga en Espagne

Brocante in Spanje is erg lastig te vinden. Het is mij amper gelukt. Maar er zijn wel veel brocantedingen te zien. Kijk maar even mee.....

Antwerpen, even sfeer proeven....

Even een paar kiekjes uit Antwerpen, even sfeer proeven.
In februari gaan we weer. Ik kan bijna niet wachten.

Vrijdagmarkt, zoals het was.


Voetgangerstunnel Sint Jansvliet


De Belgische Tante Brocante in de Kloosterstraat


Antwerpen aan de andere kant van de Schelde

Antwerpen

De afgelopen zes, zeven jaar zijn we al verscheidene malen in Antwerpen geweest. We overnachten dan in een van de gastenkamers (aanraders: Bed, bad & brood met Koen, Marleens gastenkamer, Molenaars droom of Elixir).
Een van de hoogtepunten tijdens ons verblijf is een bezoek aan de veiling, waar we bepakt en bezakt vandaan komen. In de loop der jaren hebben we daar heel wat schatten weggehaald, grotendeels voor de verkoop maar ook deels voor de heb. Ons huis hangt vol met Antwerpse vondsten, van schilderijen met ordinaire naakten tot kristallerig glaswerk, van dubieuze beelden tot pompeuze kandelaars.



De laatste keer dat we er waren, maakten we een ondergrondse ruienwandeling met stadsgids. Wat een ontdekking. Gedurende drie uur liepen we in overal met knijpkat achter Eddy de gids aan, die ons allerlei interessante verhalen vertelde over ondergronds Antwerpen. De ruienwandeling is een echte aanrader, zeker met Eddy.



Op zondag gaan we vrijwel altijd naar de Sint Jansvliet waar 's ochtends een rommelmarktje is. Het is er sfeervol en niet druk en meestal vinden we er wel iets. Na de rommelmarkt even een wandeling door de voetgangserstunnel onder de Schelde door. Aan de overkant van de rivier heb je een prachtig uitzicht op Antwerpen.



In Antwerpen kun je ook heerlijk eten, bijvoorbeeld bij de Brasseurs of de Walrus. In februari gaan we weer. Eerst maar eens een kamer reserveren.....

Ode aan Jip

Dit is een ode aan Jip, ons hondje van bijna anderhalf jaar. Al die 47 jaar hiervoor was ik heel erg van de poezen. En nu nog wel, maar door Jip ben ik helemaal verslingerd geraakt aan het fenomeen HOND.
Jip gaat overal mee naartoe; op vakantie, op visite, op verjaardag (net nog bij schoonzoon R.), naar opa en oma, naar de voetbalfinale in Kopenhagen, logeren bij dochter R., mee in de mand voor op de fiets, naar het cafe, enz.
En ze vindt het allemaal geweldig. Wij ook!

Papperdelle en pastinaeck in het Land van Kokanje

Gisteren heb ik heerlijk gegeten in het Land van Kokanje. Ik eet vegetarisch en niet elk restaurant verstaat de kunst van het vegetarisch koken. Het Land van Kokanje in Groningen wel. Ik at daar Papperdelle: Brede lintpasta met een Italiaanse gekruide romige tomatensaus met onder meer basilicum en oregano. Gegratineerd met Taleggio en geserveerd met gebakken tamme kastanjes & amandelen. Vooral de combinatie met de tamme kastanjes was erg goed. Een vegetarische pasta is gauw klaar met wat kaas, maar dat was hier niet het geval. Ik heb ervan genoten!



Een ander restaurant dat goede vegetarische gerechten bereidt, is de Pastinaeck in Amersfoort waar we een aantal weken geleden aten. Ooit hebben de beide eigenaressen een wedstrijd met Herman den Blijker gewonnen en wij hebben nu aan den lijve ondervonden waarom. Ik at hier de beste vegetarische gerechten aller tijden:

Voorgerecht:
Duo van Hollandse geitenkaas met gekarameliseerde witlof, tamme katanjes en zoetzure pompoenlinten.
+
Hoofdgerecht:
Gegrilde hartige griesmeel met knolselderij en pastinaak, oesterzwammen en saus van Blauwe Dame.
+
Nagerecht:
Ouderwetse, kleffe chocoladecake gevuld met pecan- en hazelnoten en hazelnotenlikeur.

Beste restauranthouders in Nederland en Belgie, wilt u aub uw best blijven doen en veel aandacht schenken aan de vegetarische gerechten op uw kaart? Een maaltijdsalade met veel groente en wat kaas volstaat niet meer anno 2011.

Land van Kokanje

Lekker uit eten met mijn oud-collega's van het Alfa college bij het Land van Kokanje in Groningen.
Wordt vervolgd.....

Pilane Zweden

<

In Zweden, op het schiereiland Tjorn is elk jaar het internationale beeldenpark Pilane op een eeuwenoud grafveld te vinden. Op dit bijzondere terrein loop je tussen de schapen door langs de meest fantastische beelden.
We zijn er nu drie achtereenvolgende jaren geweest en we blijven er erg enthousiast over.

Drie jaar geleden maakten we kennis met dit beeldenpark toen we in het dorpje Skarhamn (mooie kuststrook, leuke winkeltjes en museum) overnachtten in Bed & Breakfast Emmelund.
's Ochtends aan de ontbijttafel kregen we van de gastvrouw twee tips die ons leven zouden veranderen, namelijk: Breng een bezoek aan Beeldenpark Pilane in Kyrkesund en lees de boeken van Stieg Larsson.
Aan boeken en beeldenpark zijn we min of meer 'verslaafd' geraakt.
Ik ben benieuwd wat ons volgend jaar weer te wachten staat in Pilane.



Als we in deze buurt zijn, logeren we bij Anna Gretha Hanson (Dragsmark, Kattorp), een alleraardigste dame die op het terrein naast haar voormalige boerderij een SVR-camping runt en een zestal eenvoudige zomerhuisjes verhuurt.
Afgelopen zomer hebben we bij haar 1 nacht in the middle of nowhere in Trollebo, een huisje zonder licht en electriciteit, gezeten en het was geweldig. Onweer en bliksem teisterden ons trollenhuisje, maar het maakte ons niet uit. Het was zelfs spannend en ik moest een beetje denken aan die enge film The Blair Witch Project.....

I had a farm in Africa

'I had a farm in Africa' is de openingszin van de film Out of Africa naar het gelijknamige boek van Karen Blixen.
Karen Blixen was een Deense schrijfster, die een korte tijd getrouwd was met haar foute neef, baron Bror von Blixen-Finecke. In Kenia zette ze met hem een koffieplantage op, maar helaas was Bror niet van het trouwe soort. Hij besmette haar met syfilis en uiteindelijk hield het huwelijk geen stand. Ergens in de jaren dertig, na een stormachtige liefdesaffaire met Denys Finch Hatton (Robert Redford in de film), raakte Blixen failliet en keerde terug naar Denemarken.



In Rungsted, ten noorden van Kopenhagen aan de prachtige kustweg, zette zij haar schrijverscarriere voort.
Een aantal jaren geleden brachten K. en ik een bezoek aan haar huis dat nu deels een museum is en nog deels in dezelfde staat als toen zij overleed.
Als je door haar privevertrekken wandelt, krijg je het gevoel dat ze zo thuis kan komen. Onmogelijk, want Blixen is in 1962, mijn geboortejaar, overleden en ligt begraven in de grote tuin achter haar huis.




Elke keer als we in Denemarken zijn en in de buurt van Rungsted brengen we een bezoekje aan haar graf, lopen langs haar pluktuin, die nog steeds in tact is en drinken een kopje koffie op het terras achter haar huis. Het is zo'n fijne en indrukwekkende plek. Vooral haar graf met die grote, platte steen onder een enorme treurwilg maakt iedere keer weer veel indruk op mij.



Mochten we komende zomer in de buurt zijn, dan gaan we er zeker weer naartoe.

Oud en nieuw in WWW

Gisteravond hebben wij oud en nieuw gevierd in Westerwijtwerd (WWW), bij onze lieve vrienden. In dit pittoreske, Groningse dorpje, vlakbij Middelstum en Bedum, hebben zij een prachtig gastenverblijf, De Kleine Wierde. Het voelt elke keer weer als een soort vakantie. Voor een betaalbare prijs kun je dit gastenverblijf huren en word je elke ochtend getrakteerd op een heerlijk ontbijt.
Onder het genot van vele biertjes en wijntjes en in goed gezelschap brachten wij hier de oudjaarsavond door. Om 00.00 uur luidde vriend W. de kerkklok, een oud Westerwijtwerds gebruik.



Mocht je nog eens een weekendje weg willen en willen genieten van de mooie provincie Groningen, kijk dan eens op de site van De Kleine Wierde.
Veel geluk in 2011